Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ;

Άρθρο του Λεωνίδα Βατικιώτη στο περιοδικό "Επίκαιρα"



Μέχρι στιγμής γνωρίζαμε τα Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα (κοινώς τα… ούφο) που στοιχειώνουν τη φαντασία όσων ασχολούνται με θεωρίες συνομοσίας και μεταφυσική. Πρόσφατα μάθαμε ότι κυκλοφορούν δίπλα μας και Αγνώστου Ταυτότητας Αστυνομικοί.
ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ
Είναι δε τόσο πραγματικοί, σε αντίθεση με τα ιπτάμενα αντικείμενα, ώστε ευθύνονται για ουκ ολίγες εισαγωγές σε νοσοκομεία, ενώ η σχέση τους με τους ψεκασμούς μόνο σε ευφάνταστα σύνδρομα καταδίωξης δεν πρέπει να αναζητηθεί. Τη μαρτυρά, πέραν πάσης αμφιβολίας, η φυσούνα που κρατούν ανά χείρας στρέφοντάς την κάθε τρεις και λίγο στο πρόσωπο αμέριμνων διαδηλωτών, όπως έκαναν εναντίον του Μανόλη Γλέζου το 2010 και χιλιάδων άλλων λιγότερο επώνυμων, έκτοτε, χωρίς όμως απ’ αυτούς να ζητήσουν ποτέ συγγνώμη.
Στην προκειμένη ωστόσο περίπτωση ζητούν αποζημίωση! Σε μια πλήρη αντιστροφή της σχέσης θύτης και θύματος, διαδηλωτές που υπέστησαν κακοποίηση υπό δημόσια θέα από μια αστυνομία που επιμένει να αναπολεί το σκοτεινό παρελθόν της (με τα ξυρισμένα κεφάλια των αστυνομικών να επιδεικνύουν τις σχέσεις λατρείας με την εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής) καλούνται εν μέσω ενός Καφκικού δικαστικού κυκεώνα να αποζημιώσουν από πάνω την αστυνομία επειδή κόντεψαν να αφήσουν την τελευταία τους πνοή διαμαρτυρόμενοι ενάντια στα Μνημόνια!
Ο «εχθρός λαός» έχει όνομα κι επώνυμο
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, ανατρέχοντας στο 2014, όταν η αστυνομική αυθαιρεσία οργίαζε, οι συλλήψεις «στο σωρό» ήταν στη ημερήσια διάταξη και οι αναίτιοι ξυλοδαρμοί της Αστυνομίας προς τους διαδηλωτές ήταν ο τρόπος με τον οποίο τελείωνε σχεδόν κάθε πορεία, ανεξαρτήτως αφορμής. Ο «εχθρός λαός» προσωποποιείται στον συνδικαλιστή Γρηγόρη Καλομοίρη. Εδώ, μια άλλη δεοντολογία, που αναπτύσσεται μεταξύ ανθρώπων οι οποίοι έχουν συμπορευτεί στο δρόμο και υπερβαίνει τη δεοντολογία που επιβάλλει την αποστασιοποίηση του γράφοντος, μου επιβάλλει να τονίσω πώς πρόκειται για υπόδειγμα αγωνιστή. Ο Γρηγόρης Καλομοίρης συγκαταλέγεται στους ανθρώπους που έχουν περάσει από το συνδικαλιστικό κίνημα και την ελληνική Αριστερά κι οι οποίοι προκαλούν βαθύ σεβασμό. Πριν τον γνωρίσω προσωπικά τον είχα ξεχωρίσει για τη σεμνότητα, την ευγένεια και τον εργατικό, λαϊκό πολιτισμό που ανέδυε η στάση του.
Δεν θα τα έγραφα όλα αυτά αν δεν διάβαζα την αγωγή του αστυνομικού Κ.Η. που αναφέρει κατά λέξη τα εξής …αδιανόητα και αποκαλυπτικά για το ποιόν ορισμένων …καταθέσεων: «Ενώ λοιπόν η πορεία κινείτο από τη λεωφόρο Αμαλίας προς την οδό Όθωνος ένα άτομο από το μέτωπο της πορείας προπορεύθηκε κι επιχείρησε τελώντας σειρά παράνομων ενεργειών να διασπάσει το φραγμό, που είχε σχηματίσει η 524 Διμοιρία Αποκατάστασης Τάξης, στην οποία ήμουν ενταγμένος. Συγκεκριμένα, βιαιοπραγούσε, απωθούσε και έσπρωχνε εμένα και άλλα μέλη της διμοιρίας μου, με σκοπό να τον αφήσουμε να περάσει, εξύβριζε εμάς προσωπικά και μας απειλούσε επικαλούμενος την ιδιότητά του και ερωτώντας μας “ξέρετε ποιος είμαι εγώ” προσπαθώντας έτσι με κάθε μέσο να επιτύχει να προσεγγίσει το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (σ.σ. ας κρατήσουμε εδώ ως δείγμα προόδου ότι ο αστυνομικός δεν το περιέγραψε ως υπουργείο Συντονισμού) παρακάμπτοντας τις υπάρχουσες διαταγές μας. Παρότι του έγιναν επανειλημμένες συστάσεις το άτομο αυτό συνέχιζε επιμόνως τις παραπάνω παράνομες ενέργειές του, με αποτέλεσμα να προβούμε κατά την αρμοδιότητά μας στη σύλληψή του». Έτσι τελείωσε το δράμα που έζησε την αποφράδα εκείνη ημέρα της 28ης Φεβρουαρίου 2014 η Ελληνική Αστυνομία και η Ελληνική Δημοκρατία και μπορούμε σήμερα να κοιμόμαστε με ανοιχτά παράθυρα… «Διαπιστώθηκε ότι επρόκειτο για το γνωστό από τη δημόσια σφαίρα συνδικαλιστή Καλομοίρη Γρηγόριο, ο οποίος άσκοπα, αμέσως αφότου συνελήφθη, προσπαθούσε να δραματοποιήσει τη θέση του ως συλληφθέντα (σ.σ. η οποία ως γνωστό είναι διακαής πόθος και λαχτάρα κάθε κοινού θνητού και μπορεί να συγκριθεί μόνο με το να κερδίζεις τον πρώτο αριθμό του λαχείου), καλώντας τάχα σε βοήθεια το υπόλοιπο πλήθος, ενώ δεν συνέτρεχε κανένας αντικειμενικός λόγος προς τούτο», συνεχίζει το όργανο Κ.Η. στην αγωγή του.
Η παρουσίαση του Γρηγόρη Καλομοίρη σαν ένα τέρας που σε ημιάγρια, παραληρηματική κατάσταση δέρνει αδιακρίτως και βρίζει τους αστυνομικούς, ενώ όπως δείχνει πεντακάθαρα διαθέσιμο βίντεο και σχετικές φωτογραφίες ο Γρηγόρης Καλομοίρης σφαδάζει από τους πόνους επειδή έχει ήδη το χέρι του από το οποίο τον τραβά ο αστυνομικός (ο οποίος αναγνωρίστηκε) σπασμένο και σε νάρθηκα, είναι το λιγότερο. Υπάρχουν και χειρότερα!
Επικίνδυνο χτύπημα
Πλησιάζοντας τους αστυνομικούς στη γωνία Αμαλίας και Όθωνος ο Θέμης Μπαλασόπουλος, τότε Πρόεδρος της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α., και ενώ τους λέει να αφήσουν τον Γρηγόρη Καλομοίρη επειδή είναι ήδη τραυματισμένος κι εμφανέστατα υποφέρει από τους πόνους, με μια λαβή που θα τη ζήλευαν όσοι επιδίδονται στις πολεμικές τέχνες αξιωματικός της αστυνομίας (που αναγνωρίστηκε και ξεχώριζε από τους άλλους αστυνομικούς επειδή φορούσε μπερέ κι όχι κράνος, ενώ σε άλλες φωτογραφίες φαίνεται να φοράει ακουστικά) ακινητοποιεί και συλλαμβάνει τον Θέμη Μπαλασόπουλο. Αμέσως δε, τον παραδίδει στους αστυνομικούς φωνάζοντας «και αυτόν, και αυτόν πάρε». Ακολούθησε ο άγριος ξυλοδαρμός του Θέμη Μπαλασόπουλου. Πεσμένος κάτω και κάτωχρος δέχεται καταιγισμό από κλωτσιές σε όλο του το σώμα ακόμη και την κοιλιά, ενώ βαρύτατο τραυματισμό επέφερε το χτύπημα αστυνομικού στο ηλιακό πλέγμα, που θεωρείται εξαιρετικά επικίνδυνο έως θανατηφόρο χτύπημα, ανεπίτρεπτο αν δεν κινδυνεύει η ζωή σου. Το κατάφερε αστυνομικός της ΕΛ.ΑΣ., όπως δείχνουν οι φωτογραφίες που έχουν καταγράψει πεντακάθαρα το πρόσωπό του.
Οι σκηνές βίας συνεχίζονται σε βάρος του Χριστόδουλου Ευθυμίου, μέλους του Γενικού Συμβουλίου της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α., που καθώς επιχειρεί να πλησιάσει τον Θέμη Μπαλασόπουλο τρώει στα μούτρα μια …ασπίδα των ΜΑΤ, φεύγει με την πλάτη προς τα πίσω, πέφτει σε έναν υπαίθριο πάγκο και μετά με το κεφάλι στις πλάκες του πεζοδρομίου, όπου και μένει αβοήθητος για ώρα! Η Αστυνομία αρνείται να παράσχει βοήθεια προς τους δύο τραυματισμένους παρότι κι οι δύο είναι λιπόθυμοι, παρότι δεκάδες συγκεντρωμένοι γύρω τους φωνάζουν στους αστυνομικούς ότι η κατάσταση των τραυματισμένων είναι σοβαρή και κινδυνεύουν.  Η απάντηση που έδωσε η ΕΛ.ΑΣ. ακόμη και στη βουλευτή – γιατρό Αφροδίτη Σταμπουλή, η οποία με την επίδειξη της ταυτότητάς της πέρασε από τον αστυνομικό κλοιό και τους επισήμανε ότι απαιτείται ασθενοφόρο, ήταν «μια χαρά είναι, δε θέλει ασθενοφόρο». Παρεμπιπτόντως το πιστοποιητικό νοσηλείας που εξέδωσε το νοσοκομείο Ευαγγελισμός έγραφε μεταξύ άλλων στις 7 (!) αράδες διάγνωσης: «εκχυμώσεις ράχεως, κάκωση θώρακος, θλαστικό τραύμα ρινός, κ.α.».
Και πάλι όμως, η αυθαιρεσία δεν σταματάει εκεί… Η μήνυση κατά αγνώστων που υπέβαλαν οι τραυματισθέντες της Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. έπεσε στο κενό. Παρότι βίντεο και φωτογραφίες δείχνουν πεντακάθαρα τα πρόσωπα των αστυνομικών που έδωσαν την εντολή, συνέλαβαν και χτύπησαν τους δύο διαδηλωτές, η Ελληνική Αστυνομία δηλώνει άγνοια. Αρνείται να αποκαλύψει τα ονόματα των αστυνομικών που προέβησαν στις παραπάνω πράξεις και να συνδράμει το έργο της δικαιοσύνης, συγκαλύπτοντας με αυτό τον τρόπο τη δράση τους. Το αποτέλεσμα είναι τραγελαφικό και εκθέτει ανεπανόρθωτα την πολιτική ηγεσία της, τον ίδιο τον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη Νίκο Τόσκα, ο οποίος εμφανίζεται να προσφέρει πέπλο προστασίας σε μια συμπεριφορά που είναι ταυτόσημη της αυθαιρεσίας. Η Ελληνική Αστυνομία πιθανότατα επέλεξε την συγκάλυψη των (…αγνώστου ταυτότητας) αστυνομικών, κινούμενη στα όρια της υπόθαλψης, γιατί γνώριζε ότι τα όργανα λειτουργούσαν πάνω και πέρα από το γράμμα του νόμου. Έτσι, όμως λειτουργούσε σαν κράτος εν κράτει!
Η αυθαιρεσία συνεχίστηκε όταν το καλοκαίρι του 2017 αναγνωρίστηκαν οι δύο από τους τρεις (ο ένας εκ των οποίων ήταν αξιωματικός) που πρωτοστάτησαν στο βάρβαρο ξυλοδαρμό των Θ. Μπαλασόπουλου και Χρ. Ευθυμίου και παρόλα αυτά ακόμη δεν έχουν απαγγελθεί κατηγορίες.
40.000 ευρώ για να φύγει η …στενοχώρια!
Ωστόσο, η βαθιά έκνομη συμπεριφορά της Ελληνικής Αστυνομίας, ακόμη κι υπό την ηγεσία των ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ., που ενώ έχει επιβάλλει ένα γενικευμένο καθεστώς παρακολουθήσεων επιλέγει το ακαταδίωκτο για τους αξιωματικούς της προστατεύοντάς τους από το νόμο που προφανώς ισχύει μόνο για τους κοινούς θνητούς, καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Γιατί, την ώρα που οφείλει να απολογηθεί για τα άβατα που ντε φάκτο δημιουργεί, στρέφεται με μια εξοντωτικού ύψους αγωγή εναντίον του Θέμη Μπαλασόπουλου! Συγκεκριμένα, ο αστυνομικός Κ.Η., που συμμετείχε στη σύλληψη του Γρηγόρη Καλομοίρη και για τον οποίο ο Θέμης Μπαλασόπουλος στην κατ’ αντιπαράσταση εξέταση δήλωσε ότι δεν συμμετείχε στο δικό του ξυλοδαρμό, κατέθεσε αγωγή με την οποία ζητάει 40.000 ευρώ, εντόκως μάλιστα «από της επομένης της επιδόσεως της παρούσας μέχρι εξοφλήσεως»! Στην αγωγή, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, αναφέρει κατά λέξη: «Επειδή έτσι ο εναγόμενος μου προκάλεσε μεγάλη στενοχώρια, ψυχική ταραχή και αναστάτωση και υπέστην ηθική βλάβη»!
Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι ο αστυνομικός Κ.Η. στην κατ’ αντιπαράσταση εξέταση δεν κατονόμασε τον επικεφαλής της διμοιρίας που έπιασε με λαβή τον Θ. Μπαλασόπουλο, τον οποίο χρησιμοποιεί κι ως μάρτυρα υπεράσπισής του κι ο οποίος στη συνέχεια αναγνωρίζεται! Εδώ δεν υφίσταται κανένα πειθαρχικό παράπτωμα;
Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι ο αστυνομικός Κ.Η. στην αγωγή του κατά του Θ. Μπαλασόπουλου έκανε χρήση υλικού από το φάκελο της δικογραφίας που, επειδή βρισκόταν ακόμη στο στάδιο της προανάκρισης, δεν ήταν ανακοινώσιμο. Ήταν σε γνώση μόνο του αστυνομικού υποδιευθυντή, που πρωτοστατούσε στα επεισόδια εις βάρος του Θ. Μπαλασόπουλου κι έδινε εντολές στους αστυνόμους. Παραμένει άγνωστο έτσι πώς τέθηκε στη διάθεσή του ενάγοντα το υλικό!
Γνωστό παραμένει αντίθετα πώς κάτι βαθιά σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Ελληνικής Αστυνομίας, η οποία συνεχίζει να ενθαρρύνει τέτοιες πρακτικές που τη θέτουν υπεράνω και συχνά στην αντίπερα όχθη του νόμου…
Περιοδικό Επίκαιρα τεύχος 290, 22/1/2018

Δεν υπάρχουν σχόλια: